Onze reactie op de SLACHTTAKS

Stichting Verskwaliteit Nederland heeft gereageerd op de open consultatie van het wetsvoorstel voor een slachttaks. Naar aanleiding van het bericht ‘Wetsvoorstel slachttaks een slechte 1 april grap’ zijn 177 stemmen binnen gekomen. Deze zijn meegenomen in onze reactie. Mooi om te zien dat zowel mensen werkzaam in de vee- en vleessector als niet werkzaam hebben gestemd.

Twee stemmers waren het er niet mee eens. Maar aangezien deze werkzaam zijn in de vee- en vleessector, gaan we ervan uit dat dit ook een vergissing kan zijn.

Bezwaren slachttaks

Bezwaren van Stichting Verskwaliteit Nederland in de consultatie tegen de slachttaks:

1. Er is een slechte balans tussen het doel ‘gezonder eten en een beter milieu’ en de uitvoering ‘slachttaks’. Deze nationale maatregel maakt duurzame initiatieven als de ‘korte keten’ juist kapot.

2. Het wetsvoorstel is in strijd met artikel 1 van de grondwet. “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld ..”. Met de slachttaks wordt geen onderscheid gemaakt tussen kleine en grote bedrijven waardoor kleine bedrijven harder worden getroffen dan grote bedrijven in een lange(re) keten. De enorm hoge heffingen zijn in een korte keten niet op te vangen.

Met slachttaks gezonder eten?

Het Voedingscentrum is een deskundige organisatie met voedingsadviezen van specialisten. Zij adviseren een ‘schijf van 5’ met meer groente en fruit maar waar vlees nog steeds onderdeel van uitmaakt. Maar een slachttaks invoeren om de Nederlandse burger (financieel) te dwingen minder vlees te eten gaat niet werken. De kans is groter dat er meer (goedkoper) vlees uit het buitenland komt.

Slachttaks in strijd met artikel 1 grondwet

Volgens artikel 1 van de grondwet “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld ..” mogen enkel ‘gelijke gevallen’ gelijk behandeld worden. En dat is nu niet het geval. Met het voorstel van een slachttaks wordt intensieve veeteelt gelijkgetrokken met duurzame ontwikkelingen als de korte keten. Terwijl hier grote verschillen in zitten. Zowel in de uitvoering als in de financiële consequenties.

Milieu- en gezondheidsschade vee- en vleessector onafhankelijk onderzoeken

In de motivatie van het wetsvoorstel staat dat de vee- en vleessector jaarlijks 6 tot 6,5 miljard milieuschade veroorzaakt. In de toelichting staat dat de schade vooral wordt veroorzaakt door de intensieve veeteelt. Wat gevolgen heeft voor het welzijn van dieren. Ook lezen we dat juist de intensieve veeteelt zorgt voor milieurisico’s en gevaren voor de volksgezondheid. Dit is de conclusie van wetenschappers die gewerkt hebben in opdracht van Greenpeace. Dit is niet wat je noemt een onafhankelijk onderzoek.

De slachttaks wordt geheven op álle runderen, geiten, schapen, paarden en kippen die in Nederland gehouden en in Nederland of het buitenland geslacht worden terwijl er een duidelijk onderscheid is tussen soorten bedrijven. De tarieven voor bepaalde dieren zijn zo hoog dat deze niet meer in verhouding staan met de opbrengst. Duurzame ontwikkelingen als de ‘korte keten’, met respect voor natuur en maatschappij, worden hiermee kapot gemaakt.

De ‘keten’ moet de hoge belastingtarieven opvangen

In de toelichting van het wetsvoorstel staat dat men ervan uitgaat dat de ‘keten’ de extra kosten per slachtdier grotendeels zal opvangen. De consument hoeft zo de meerprijs niet te betalen.

Hier wordt erg makkelijk over de financiële consequenties heengestapt. De hoge belastingtarieven poets je niet zomaar weg. De handel duwt die tarieven gemakkelijk terug de keten in waardoor de veehouder en slachter in de praktijk aan het kortste eind zullen trekken. Bovendien zullen korte ketens hier harder door getroffen worden dan lange internationale ketens. Het is niet voor niets dat het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) het ‘ondersteunen van korte ketens’ benoemd heeft als beleidsdoel in de Nederlandse landbouwvisie. Men wil met deze nieuwe samenwerking schaalvoordeel creëren. Maar met de slachttaks wordt dit onmogelijk gemaakt.

Kortom, de slachttaks is een eenzijdig en slecht onderbouwd wetsvoorstel. Naïef en vanuit het principe ‘grote halen snel thuis’.

Nader onderzoek nodig

Het mag duidelijk zijn dat er meer onderzoek nodig is op de gebieden:

  • Milieuschade
    – Geanalyseerd door wetenschappelijk onafhankelijke onderzoekers en vanuit verschillende disciplines
    – Duidelijk onderscheid en onderbouwing van oorzaken, diersoorten en tarieven
  • Nationale haalbaarbaarheid
    – Onderscheid maken tussen (de gevolgen van) nationaal en internationaal opererende ketens